Dokument w języku rosyjskim poświadczający uprawnienia szlachcianki Emilii Beniowskiej do prowadzenia nauczania na poziomie podstawowym z wybranych przedmiotów w Białoruskim Okręgu Naukowym, wydany w Wilnie 23 maja 1847 r., podpisany przez ówczesnego dyrektora Wileńskiego Instytutu Szlacheckiego, radcę stanu (статский советник) i kawalera [urzędnika carskiego wyróżnionego orderem] Gawryłę Gallera [Hallera]. Kierował on Instytutem od 1840 do 1852 r. Na mocy przepisu z 1 lipca 1834 r. kobiety, które chciały prowadzić nauczanie dzieci w domach prywatnych, musiały zdać egzamin w wymienionym Instytucie. Zainteresowane mogły wybierać przedmioty egzaminacyjne. Emilia wybrała język rosyjski, francuski, niemiecki i pierwszą część arytmetyki. Egzaminy zdała pomyślnie i uzyskała pozwolenie na nauczanie na poziomie podstawowym (первоначальные науки) na terenie całego Białoruskiego Okręgu Naukowego (to znaczy w guberniach: wileńskiej, kowieńskiej, mohylewskiej, grodzieńskiej, mińskiej i witebskiej). Umieszczony na końcu dokumentu podpis buchaltera, sekretarza kolegialnego A. Czerbatowa, oznacza, że Emilia wniosła wymaganą opłatę za wydanie tego zaświadczenia.

Dokument ze zbiorów Biblioteki Litewskiej Akademii Nauk im. Wróblewskich / Lietuvos mokslų akademijos Vrublevskių biblioteka, LMAVB RS, sygn. F75-108, k. 2r.